تولید انرژی با کفش

امروزه،حرکات روزانه ی انسان در عرصه ی انرژی های سبز،به عنوان یک منبع کامل انرژی،هر چند محدود در نظر گرفته می شود

مسلما این مقدار انرژی تولیدی کفاف وسائل برقی بزرگ را نمی دهد اما برای وسائل شخصی کوچک مثل موبایل،پخش کننده های موسیقی،دوربین و حتی لب تاب نیز به کار می آید.اگر شرایط استفاده از این روش،برای همه مهیا شود،بخش بسیار عظیمی از انرژی تولیدی توسط نیروگاه ها،صرفه جویی می شود،درصد مشارکت تولید انرژی در آلودگی محیط زیست پایین می آید،هزینه ی صرف شده پایین می آید و چه چیزی از این موارد بهتر برای توجه خاص به این زمینه؟

شارژ باتری با تپش قلب،استفاده از حرکات پا و گرمای بدن از مثال های این فناوری اند.یکی از دوستانم،طرحی داده بود برای تولید برق در کفش!با قرار دادن یک مدل کوچک نیروگاه برق در کفش ها!در یکی از کفش ها یک آهنربا و در دیگری سیملوله یا هرچیزی که باید القای مغناطیسی شود جاگذاری می کنیم.هنگام راه رفتن یا دویدن مساحت مشترک بین دو جفت کفش تغییر می کند و همانطور که میدانید این جابه جایی موجب القای جریان در سیملوله توسط آهنربا می شود.به همین سادگی و ظرافت،به راحتی می توان انرژی لازم را برای لوازم کوچکمان که گاها کمبود باتری شان در مواقع اضطراری دردسرساز می شود،تولید کرد.هرچند کسی طرح اون دوست رو جدی نگرفت،ولی چند ماه بعد توی یک تبلیغ جدید کفش نایک،دیدیم که از این فناوری استفاده شده و ....



طرح دیگه ای برای تولید برق با کفش،استفاده از گرمای تولیدی در پاهای ماست.طبق برآورد استاد دانشگاه ویسکانزین-مدیسن آمریکا،تام کراپنکین،پژوهشگر میکروالکترونیک،در هر قدم ما نزدیک به ده وات انرژی به صورت گرما در پاهای ما به هدر می رود!وی با معکوس سازی نحوه ی کار یک موتور الکتریکی برای تولید گرما،سیستمی طراحی کرده که این گرما را تبدیل به انرژی الکتریکی می کند.



به طور ساده،در این روش یک قطره از مایعی رسانا ، بر روی یک الکترود قرار می گیرد.روش کار مانند خازن های الکترواستاتیکی است اما در اینجا این قطره ی مایع نقش الکترود را بازی می کند نه الکترود فیزیکی.با تغییر فرم این قطره بوسیله ی گرمای تولید شده در کفش،بار ایجاد می شود که می توان این بار را به صورت انرژی الکتریکی مصرف کرد.جالب است،نه؟
شما هم به اطراف خود نگاه بیاندازید.نیازی هست اما راهش هم همین اطراف است